Gemeenteraadslid Filip De Bodt bezoekt Rojava, een autonoom Koerdisch gebied in het Noorden en Oosten van Syrië

Filip De Bodt (helemaal rechts) samen met de Belgische delegatie. ©Facebookpagina van David Dessers (schepen in Leuven)

Het werd een bijzondere week voor een Belgische politieke delegatie die een bezoek bracht aan Rojava, het Koerdische gebied in het Noord-Oosten van Syrië. Ook Herzeels gemeenteraadslid Filip De Bodt (Leef!) nam deel aan de reis. Hieronder lees je een verslag van zijn hand over hoe hij de reis beleefd heeft. Voor alle duidelijkheid: ze trokken niet naar het gebied dat getroffen werd door de aardbeving. De groep wou vooral politieke contacten leggen en bezochten er de universiteit, media, sociale bewegingen, ecologische projecten etcetera.

ROJAVA: waar vernietiging en hoop hand in hand gaan

In Rojava hebben Koerdische krachten (YPG) het Syrische regime en de Islamitische Staat verdreven. Ze bezetten er een gebied dat ongeveer anderhalve keer zo groot is als België. Ze proberen dit, als eiland midden dictaturen, democratisch te organiseren met aandacht voor ecologie, vertegenwoordiging van vrouwen, deelname van verschillende gemeenschappen. Nergens ter wereld zag ik zoveel verdriet en hoop tegelijkertijd.

Lees verder onder het kaartje

Rojava is een autonoom Koerdisch gebied in het Noorden en Oosten van Syrië. Het grenst aan Turkije en Irak.

Ik heb mijn best gedaan om wel wat te zien in het leven. Ik werkte voor De Morgen 1 maand als verslaggever in de Joegoslavische burgeroorlog, was in Groot-Brittannië om de Britse Mijnstakers te steunen tegen Tatcher, ging spreken in de krottenwijken van Porto Alegre (Brazilië) rond de eeuwwisseling en zocht coöperatieven om mee samen te werken tijdens de vluchtelingencrisis in Lesbos en in het hart van maffiastreken in Sicilië. Kortom, ik probeer mij niet te vervelen in het leven.

Dus zegt een mens ja als er via via door de Koerdische Autonome regio gevraagd wordt om een bezoek te brengen. Door buitenlands bezoeken van groepen gemeenteraadsleden en parlementairen proberen zij de Turkse buurman Erdogan te verhinderen om hun regio binnen te vallen. Ik zag een gemeenschap een poging doen om zo gedecentraliseerd mogelijk te werken. Als er 1 plaats is in de wereld waar ze iets kennen van wijkcomités, dorpsraden en participatie, dan is het daar wel. Onze praktijken zijn daartegenover flauwe afkooksels.

Verdriet en hoop

Wat mij echter het meeste aangreep is de combinatie van vernieling en hoop. Tijdens de eerste dag gingen we naar een huldiging van slachtoffers uit de oorlog op de begraafplaats van Qamishlo. Er zijn bijna geen families te vinden waar niemand het leven liet. In steden als Raqqa hield de IS huis. Van het centrale plein maakten ze een executieplaats. Lezen, muziek luisteren en diversiteit was er verboden. De hoofden van overtreders werden op spiesen gestoken en tentoongesteld. Op dat plein staan nu kinderen te zingen. De stad wordt opnieuw rechtgezet: landbouwvelden worden ontmijnd en opnieuw beplant, parken heraangelegd. Ik stond nog nooit zo verstomd van de weerbaarheid van mensen en de natuur.

Filip wil hier graag verder over vertellen. Hij gaf al een interview aan weekblad PANO en was te gast in Helemaal Herzele op Radio Star (beluister hieronder het interview opnieuw). Op donderdag 6 april om 20 uur zal Filip in ’t Uilekot filmpjes en foto’s tonen. De inkom is gratis en wie komt is wel gekomen! ('t Uilekot: Groenlaan 39 9550 Herzele)